Niegrzeczny pies – lepiej zapobiegać niż leczyć

Zdarza się, że opiekunowie nie wiedzą, co zrobić, gdy ich pupil zaczyna zachowywać się niegrzecznie. Niekiedy nie potrafią zinterpretować, co tak właściwie dzieje się z psem, a to może wywoływać poczucie bezsilności. Część problemów zdaje się pojawiać niespodziewanie, bez wcześniejszych symptomów. Trudności pojawiają się również w momencie, gdy od psa oczekuje się dostosowania do całkiem nowej sytuacji.

Dobra wiadomość jest taka, że z większością problemów można poradzić sobie samodzielnie. Niestety część z nich może wymagać bardziej szczegółowej diagnozy ze strony specjalisty. Najważniejsze jednak jest to, że warto zacząć działać, zamiast biernie czekać na samoistną poprawę.

Pies gryzie domowników

Najczęstszym z problemów, który przeraża opiekunów, jest agresja ze strony własnego psa. Szczeniak początkowo na pierwszy rzut oka wygląda na szczęśliwego i przyjaznego pieska. Z wiekiem jednak wykazuje różne formy agresji – włącznie z pogryzieniami – wobec członków rodziny, również nieświadomych niebezpieczeństwa dzieci.

Na ogół jednak problem zaczyna się właśnie w okresie szczenięcym, kiedy to psiak przechodzi intensywny okres socjalizacji. Wtedy to wielu opiekunów może błędnie interpretować jego zachowania. Z czasem zwierzę może też nauczyć się, że agresja pomaga osiągnąć cel, np. uniknąć wykonywania niechcianych czynności.

Pies nastawiony na cel

Problem opisywany jako „dominacja” to w istocie skomplikowane zagadnienie, tym bardziej, że struktura rodziny posiadającej psa na ogół nie jest sztywna. Pupil wchodzi bowiem z domownikami w różne interakcje. W rezultacie po pewnym czasie uczy się, w jaki sposób może osiągnąć swój cel. Wśród podejmowanych działań można wskazać: proszenie, drapanie, warczenie a nawet gryzienie. To, jaka forma zostanie wybrana przez psa, zależy od wychowania.

Niestety w takich sytuacjach często psy posądzane są o „dominację” lub „wrodzoną agresję”. Niekiedy spotykają ich kary fizyczne, a przemoc fizyczna potęguje problem. Pies traktuje ją jako starcie, walkę lub niezrozumiałą agresję. Dlatego tak często opiekunowie czują się bezsilni, gdyż znane im metody karcenia są niewłaściwe i okazują się być nieskuteczne.

Z pewnością najlepiej jest zapobiegać problemom. Należy reagować w momencie, gdy pies zaczyna uczyć się zasad w domu. Warto jednak podkreślić, że bardzo często zamiast o „dominacji” powinniśmy mówić o „agresji kontrolującej”, a więc tak naprawdę próbie utrzymania przez psa stanu, który jest dla niego korzystny i pozwala na zaspokojenie potrzeb pieska.

Tak się boję, że aż gryzę

Nie tylko pewne siebie psy gryzą. Niekiedy robią to psiaki, które kojarzą konkretne sytuacje z negatywnymi wydarzeniami. Wykazują one agresję lękową. Może również okazać się, że agresja wynika z bólu lub choroby.

W takich sytuacjach często okazuje się, że bez specjalisty trudno będzie poznać przyczyny lęku i traum pupila, a tym samym wyeliminować negatywne zachowania. Z pewnością przydatne będzie unikanie sytuacji, w których pies nie ma drogi ucieczki i może poczuć się zagrożony, aby uniknąć reakcji lękowej.

Nie można dać się zwariować

Należy jednak pamiętać, że relacja z psem powinna być pełna miłości, wzajemnego zrozumienia i przede wszystkim szczęśliwa. Pieski bardzo chętnie dostosowują się do oczekiwań własnej rodziny i są bardzo oddane. Dlatego pewne wytyczne, a także potencjalne ryzyko niefrasobliwości czworonoga nie powinny przysłaniać tego, co najważniejsze.

Z tego powodu warto konsultować zachowanie swojego psa z weterynarzem lub behawiorystą, albo wybrać się do szkoły oferującej szkolenia dla szczeniaków. W takich miejscach można w łatwy sposób dowiedzieć się czegoś więcej o własnym pupilu i uczyć go „dobrych manier” już od wczesnej młodości, zapobiegając tym samym potencjalnym problemom.

Szczeniak gryzie i szarpie smycz

Szczeniak, który szarpie i gryzie smycz podczas spacerów, to nierzadki widok. Szczeniaki muszą bowiem dostosować się do nowych dla nich oczekiwań. Bardzo często mylą smycz z zabawką, co niestety jest potęgowane zachowaniem opiekunów.

Najczęstszym błędem jest szarpanie smyczy w momencie, gdy pies zaczyna ją gryźć. Może on błędnie uznać takie zachowanie za świetną zabawę i bardzo zdziwić się, gdy opiekun podczas wspaniałej rozrywki zaczyna wykazywać swoje niezadowolenie.

Dlatego tak ważne jest, aby ignorować złe zachowania pupila, czyli odebrać to, na czym mu zależy – uwagę ukochanego opiekuna. Taka prosta technika behawioralna, pozwala modyfikować negatywne zachowania pupila na etapie wychowania. W tej konkretnej sytuacji należy zwyczajnie zatrzymać się, odczekać, aż szczeniak przestanie szarpać smycz lub zainteresować go innym bodźcem, a dopiero po uspokojeniu się pieska, kontynuować spacer. Dodatkowo pies powinien być nagradzany za każdym razem, gdy udaje mu się trzymać emocje na wodzy i spokojnie podążać za człowiekiem.

Czasami pomoże tylko specjalista

Niestety, nie zawsze zachowanie można w prosty sposób zmienić. Niekiedy psy cierpią z powodu różnych chorób. Przykładem może być padaczka, podczas której pies może zachowywać się agresywnie i nieświadomie gryźć nawet ukochanych opiekunów. Bywa też tak, że psy wyjątkowo mocno cierpią z powodu lęku, albo mają za sobą bardzo traumatyczne doświadczenia.

W takich sytuacjach niezbędna może być konsultacja ze specjalistą: zoopsychologiem lub behawiorystą zwierzęcym, albo weterynarzem. W zależności od źródła problemu, zalecą oni odpowiednią terapię, niekiedy wspomaganą lekami.