Szczepienie psa

Szczepienie psów, podobnie jak w przypadku ludzi, ma na celu ochronę zdrowia pupila. Chociaż są one dobrym sposobem zapobiegania niebezpiecznym chorobom, to obowiązkowe jest jedynie szczepienie przeciwko wściekliźnie. Warto jednak zapytać weterynarza o zabezpieczenie przed innymi chorobami. Szczególnie szczenięta narażone są na śmierć w wyniku zarażenia się od innych zwierząt, nawet jeżeli nie mają z nimi bezpośredniego kontaktu.

Obowiązkowe szczepienie na wściekliznę

Kwestię szczepienia psów przeciwko wściekliźnie reguluje ustawa z dnia 11 marca 2004 r. o ochronie zdrowia zwierząt oraz zwalczaniu chorób zakaźnych zwierząt (Dz.U.2017.0.1855 t.j.). Zgodnie z jej zapisami właściciele psów są zobowiązani zaszczepić psy przeciwko wściekliźnie w terminie 30 dni od dnia ukończenia przez psa 3. miesiąca życia, a następnie nie rzadziej niż co 12 miesięcy od dnia ostatniego szczepienia.

Powyższe szczepienie jest również wymagane do wyrobienia paszportu dla pupila, z którym opiekunowie chcą wyjechać za granicę.
Osobom, które nie będą stosować się do powyższych zasad grozi kara grzywny, która może wynieść nawet 500 zł.

Ochrona nie tylko przed wścieklizną

Powyżej wskazana szczepionka ma na celu ograniczenie ryzyka zarażania się zwierząt i ludzi od chorych na wściekliznę psów. Jednak nie stanowi kompletnej ochrony dla pupila. Istnieje dużo więcej niebezpiecznych chorób zakaźnych, którymi mogą zarazić się czworonogi. Z tego powodu WSAVA – międzynarodowa organizacja skupiająca weterynarzy – przygotowała klasyfikację szczepień uwzględniającą bezpieczeństwo psów. Wskazuje ona na:

• szczepienia zasadnicze, którym powinien być poddany każdy pies, przeciwko wściekliźnie, parwowirozie, nosówce, chorobie Rubartha;
• szczepienia dodatkowe zalecane po ocenie przez weterynarza stanu zdrowia lub trybu życia danego czworonoga, który może być zagrożony konkretnymi chorobami, przeciwko boreliozie (dla zwierząt, które żyją na terenach opanowanych przez kleszcze), leptospirozie (jeśli zwierzę często spaceruje po lesie lub ma tendencję do polowania na gryzonie), dermatofitozę czy herpeswirozę (w przypadku hodowli).

Kalendarz szczepień u psów

Szczepienia ze względu na termin dzielimy na: wczesne, standardowe i późne.

• Szczepienia wczesne – dla szczeniąt powyżej 6. tygodnia życia:
  • 6-7 tydzień: nosówka i parwowiroza (szczepionka przeznaczona dla szczeniąt);
  • 10-12 tydzień: nosówka, parwowizora, koronowiroza, choroba Rubartha, kaszel kenelowy, leptospiroza;
  • 16 tydzień: nosówka, parwowiroza, koronowiroza, choroba Rubartha, kaszel kenelowy, leptospiroza.
• Szczepienia standardowe – dla szczeniąt powyżej 9. tygodnia życia:
  • 9-10 tydzień: nosówka, parwowiroza, koronowiroza, choroba Rubartha, kaszel kenelowy, leptospiroza;
  • 12-13 tydzień: nosówka, parwowiroza, koronowiroza, choroba Rubartha, kaszel kenelowy, leptospiroza.
• Szczepienia późne – szczenięta powyżej 12. tygodnia życia oraz psy dorosłe:
  • 12 tydzień: nosówka, parwowiroza, koronowiroza, choroba Rubartha, kaszel kenelowy, leptospiroza;
  • 14-16 tydzień: nosówka, parwowiroza, leptospiroza, kaszel kenelowy, wirusowe zapalenie wątroby, koronowiroza.

Po upływie 12 miesięcy konieczne są szczepienia przypominające. Należy pamiętać, że pełną odporność szczeniak uzyskuje po około 2 tygodniach od ostatniej dawki szczepionki.

Przygotowanie do szczepienia

Szczepieniu może być poddany jedynie zdrowy i odrobaczony pies. Dlatego należy wcześniej zgłosić się do weterynarza, aby ten mógł dobrać odpowiednią tabletkę umożliwiającą odrobaczenie pupila i wskazać odpowiedni termin szczepienia. Przed wizytą należy obserwować pieska, aby móc zgłosić wszystkie niepokojące objawy.

Przed zaszczepieniem weterynarz zbada psa oraz przeprowadzi wywiad z opiekunem. Jest to moment na podzielenie się wszystkim wątpliwościami oraz poinformowanie lekarza o tym, w jaki sposób na poprzednie szczepionki zareagował pupil.

Psa nie należy szczepić w trakcie choroby lub osłabienia, np. po chorobie, odwodnieniu, silnym stresie, a także po kuracji niektórymi lekami, np. kortykosteroidami. Przeciwskazaniem będą również: zarobaczenie, zapchlenie lub zawszenie. Ciężarne suki powinny być pod specjalnym nadzorem i wskazana jest u nich ochrona przed herpeswirozą.

Po szczepieniu

Warto po wyjściu z gabinetu pozostać chwilę w poczekalni, aby poobserwować przez pół godziny reakcję psa. Jeżeli wystąpią nieoczekiwane reakcje anafilaktyczne lub silny odczyn poszczepienny można od razu zgłosić problem lekarzowi. Pupila warto obserwować również w domu.

Po szczepieniu piesek może być przez kilka dni osłabiony lub apatyczny, a w miejscu ukłucia zdarzają się obrzęk i bolesność. W tym czasie nie należy przemęczać go mocnym wysiłkiem fizycznym. Jeżeli jednak objawy będą utrzymywać się dłużej, należy skontaktować się z weterynarzem, który zaleci dalsze postępowanie.